ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ
03/03/2021
23/02/2021
23/02/2021
11/10/2019
14/06/2018
16/06/2017
 
NEWLETTER
Συμπληρώστε το email σας για να εγγραφείτε στο Newsletter.

 
 
ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ
18.07.2016:  ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΑΝΩΜΑ

Η θεραπεία ασθενών με γενικευμένο μελάνωμα είναι πολύπλοκη, αν και οι πρόσφατες θεραπευτικές εξελίξεις έχουν δημιουργήσει εύλογα ένα κλίμα αισιοδοξίας. Στις εξελίξεις αυτές υπάγεται και η ανοσοθεραπεία.
Η ενεργοποίηση των Τ-ανοσοκυττάρων γίνεται μόλις τα κύτταρα αυτά έρθουν σε επαφή με τμήματα από αντιγόνα που προέρχονται από τα καρκινικά κύτταρα. Η ενεργοποίηση αυτή, δίνει αυτόματα την ικανότητα στα Τ–ανοσοκύτταρα να αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και αμέσως να προσκολλώνται σε αυτά με σκοπό την καταστροφή τους. 
Η προσκόλληση αυτή γίνεται με την βοήθεια ορισμένων δεσμών που μερικοί από αυτούς επαυξάνουν την ενεργοποίηση των  Τ-ανοσοκυττάρων ενώ άλλοι των καταστέλλουν. Οι δεσμοί αυτοί ονομάζονται “σημεία ελέγχου” (checkpoints). Τα περισσότερο μελετημένα σημεία ελέγχου που αναστέλλουν την ενεργοποίηση των  Τ-ανοσοκυττάρων είναι το CTLA-4 και το PD-1.
Φάρμακα ανασταλτικά της λειτουργίας του CTLA-4 και PD-1 υπάρχουν πλέον, είναι μονοκλωνικά αντισώματα και έχουν ως αποτέλεσμα την άρση της αναστολής της ενεργοποίησης των Τ-ανοσοκυττάρων (checkpoint inhibitors).
Με τον τρόπο αυτό επαυξάνεται η ενεργοποίηση των Τ-ανοσοκυττάρων που καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα. Αυτό συμβαίνει και στο μελάνωμα. Τα φάρμακα αυτά λέγονται ανοσοφάρμακα και η θεραπεία ανοσοθεραπεία. Θα περιγραφούν στις επόμενες γραμμές τα βασικά φάρμακα της ανοσοθεραπείας στο Μελάνωμα.
Αντι- PD-1 μονοκλωνικά αντισώματα
Τα φάρμακα αυτά είναι πλέον διαθέσιμα για τους ασθενείς με γενικευμένο μελάνωμα. Τα αποτελέσματα των κλινικών ερευνών που προηγήθηκαν ήταν εξαιρετικά.
Τα φάρμακα δόθηκαν σε ασθενείς που είτε είχαν λάβει προηγουμένως άλλες θεραπείες είτε όχι.
Σε γενικές γραμμές το 33% των ασθενών ανταποκρίθηκαν σημαντικά και ο καρκίνος μειώθηκε. Η διάμεση επιβίωση τους ήταν 24 μήνες. Στο τέλος ενός χρόνου θεραπείας το 73% των ασθενών ζούσε ενώ στα τρία χρόνια το 40%.
Είναι χαρακτηριστικό της θεραπείας αυτής ότι αρκετοί ασθενείς που ανταποκρίνονται, διατηρούν την ανταπόκριση αυτή για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι παρενέργειες είναι συνήθως ήπιες και συνίστανται σε αδυναμία, κνησμό, ναυτία και διάρροια. Σπανιότερες παρενέργειες είναι η κολίτιδα, πνευμονίτιδα και ενδοκρινικές διαταραχές.
Τα εγκεκριμένα φάρμακα λέγονται Pembrolizumab και Nivolumab.

Αντι- CTLA-4 μονοκλωνικά αντισώματα
Η ανοσοθεραπεία στο μελάνωμα στην κατηγορία αυτή είναι η πρώτη που εγκρίθηκε και άνοιξε τον δρόμο της νέας εποχής. Στις κλινικές μελέτες που προηγήθηκαν η διάμεση επιβίωση έφθασε τους 10 – 11 μήνες.
Στον ένα χρόνο το 44% των ασθενών ήταν ζωντανοί ενώ στον τρίτο χρόνο το 20%. Είναι πολύ σημαντικό να τονισθεί ότι αρκετοί ασθενείς που ανταποκρίθηκαν έχουν πολύ μεγάλη επιβίωση. Υπάρχει τοξικότητα που συνήθως συνίστανται σε διάρροια, κολίτιδα, ενδοκρινοπάθειες. 
Το εγκεκριμένο φάρμακο είναι το Ipilimumab.

Συνδυασμός Αντι-PD-1 και Αντι-CTLA-4 μονοκλωνικών αντισωμάτων
Ήταν αναμενόμενο να συνδυασθούν οι δύο κατηγορίες ανοσοφαρμάκων με στόχο την ενδυνάμωση της ανοσοθεραπείας στο γενικευμένο μελάνωμα. Πράγματι, οι κλινικές έρευνες που έγιναν, και ακόμη συνεχίζονται, έδειξαν ότι ο συνδυασμός προσφέρει μείωση του μελανώματος σε ποσοστό 58% που είναι μεγαλύτερο από κάθε ανοσοφάρμακο που δίνεται μόνο του. Επίσης ο συνδυασμός έχει επιμηκύνει τον χρόνο που το μελάνωμα δεν αναπτύσσεται πάλι στους 11.5 μήνες, που είναι μεγαλύτερο από κάθε φάρμακο μόνο του.
Η αλήθεια είναι ότι και η τοξικότητα αυξήθηκε στο 55% των ασθενών.
Γίνεται μία αξιόλογη προσπάθεια να επιλεγούν οι κατάλληλοι ασθενείς που θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος από την ανοσοθεραπεία. Υπάρχει μία εξέταση ανοσοϊστοχημείας που γίνεται στην βιοψία που ελέγχει την ύπαρξη του PD-L-1. Λέγεται ότι όσο πιο θετική είναι η εξέταση αυτή τόσο καλύτερο για τον άρρωστο. Μένει να αποδειχθεί.

Αρχικό στάδιο
Η ανοσοθεραπεία έχει βρει εφαρμογή στο αρχικό στάδιο III αμέσως μετά την εγχείρηση. Το αντι-CTLA-4 μονοκλωνικό αντίσωμα εγκρίθηκε σαν συμπληρωματική ανοσοθεραπεία μετά το χειρουργείο. Και τούτο διότι στις κλινικές έρευνες αποδείχθηκε ότι η επιβίωση των ασθενών βελτιώθηκε. Έτσι μετά την Ιντερφερόνη υπάρχει και εναλλακτική δυνατότητα. 

Συμπέρασμα
Οι εξελίξεις στην ανοσοθεραπεία έχουν αλλάξει την θεραπευτική πορεία του Μελανώματος.
Οι δυνατότητες είναι πολλές και το μέλλον πιο λαμπρό.